Danuta Wałęsa

Mirosława Danuta Wałęsa (z domu Gołoś) – pierwsza dama Rzeczpospolitej Polskiej w latach 1990-1995.

Urodziła się 25 lutego 1949 roku we wsi Kolonia Krypy pod Węgrowem w województwie mazowieckim. Swoją edukację Danuta Wałęsa zakończyła w wieku 14 lat wraz z ukończeniem szkoły podstawowej. Dzieciństwo spędziła, pomagając rodzicom w gospodarstwie. W 1968 roku przeprowadziła się na stałe do Gdańska, gdzie zamieszkała początkowo u ciotki w nadmorskiej dzielnicy Brzeźnie i rozpoczęła pracę w kwiaciarni. Jak sama przyznaje, miasto urzekło ją od samego początku: „Zakochałam się od pierwszego wejrzenia w tym mieście. Uznałam, że jest moje, że ja rzeczywiście powinnam się tutaj urodzić!” (Wałęsa: 34). Krótko po przeprowadzce poznała swojego przyszłego męża – Lecha Wałęsę – z którym rok później wzięła ślub. Razem wychowali ośmioro dzieci. Jej drugą i ostatnią pracą zarobkową było prowadzenie wspólnie z mężem kiosku Ruchu.

Po urodzeniu pierwszego dziecka całkowicie poświęciła się rodzinie; zajmowała się domem i wychowaniem potomstwa. Kiedy Lech Wałęsa rozpoczął karierę polityczną, niejednokrotnie sama musiała radzić sobie z dziećmi oraz codziennymi obowiązkami. W okresie stanu wojennego, kiedy była w kolejnej ciąży, jej mąż został internowany, w związku z czym przez prawie rok samotnie opiekowała się piątką, a potem już szóstką potomstwa. Ponadto pełniła w tym czasie rolę rzeczniczki męża: przyjmowała dziennikarzy, brała udział w mszach za ojczyznę, uczęszczała pod Pomnik Poległych Stoczniowców.

Dziesiątego grudnia 1983 roku w imieniu Lecha Wałęsy odebrała Pokojową Nagrodę Nobla, co – jak podkreśla w swojej autobiografii – było dla niej szczególnym przeżyciem: „Występując na noblowskim podium nie czułam się żoną Wałęsy, jakąś kurą domową. Poczułam się polską kobietą reprezentującą inne polskie kobiety. Dla mnie Nobel był zapłatą za to, że mąż dzięki mnie miał swobodę i mógł zająć się Solidarnością, polityką” (Wałęsa: 239).

W 1990 roku została pierwszą damą Rzeczypospolitej Polskiej, choć osobiście uważa to określenie za zbyt wyniosłe i wolała, by nazywać ją po prostu żoną prezydenta. Niejednokrotnie udzielała się publicznie w licznych oficjalnych uroczystościach, konferencjach, czy wyjazdach zagranicznych. Zaangażowała się także w działalność charytatywną, pomagając w założeniu fundacji „Sprawni inaczej” zajmującej się pomocą osobom niepełnosprawnym. W ostatnich latach sporadycznie wspiera wybrane przez siebie społeczne inicjatywy, między innymi wygłosiła mowę otwarcia na Światowym Zjeździe Gdańszczan w 2010 roku.

W 2011 roku wydała autobiografię Marzenia i tajemnice, w której podkreśla, jak ważną rolę w jej życiu pełni rodzina. W 2012 roku prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Bibliografia
Poppek, A., Żony opozycjonistów, Warszawa 2011, s. 11–30.
Wałęsa, D., Marzenia i tajemnice, Kraków 2011.

Autorka: Agnieszka Murgrabia

Zdjęcie: Danuta Wałęsa fot. Jacek Awakumowski / zbiory ECS