PL RU EN

Wykład prof. Dzidy – relacja

To było wyjątkowe spotkanie, 120 slajdów prezentacji, kilkanaście wzorów służących do mierzenia wskaźników istotnych przy budowie statków i mnóstwo wiedzy o powstawaniu i wyposażeniu statku/okrętu, pochylniach, suwnicach wraz z okazją obejrzenia i dotknięcia narzędzi, jeszcze niedawno wykorzystywanych do rysunku technicznego: „prosiaka” (ciężkiego przedmiotu, który pozwalał na utrzymanie drewnianego wskaźnika w odpowiednim ustawieniu w stosunku do podłoża), zestawu cyrkli, suwaka, czyli narzędzi, które pomagały przygotować odręczny rysunek na papierze milimetrowym kalkowany za pomocą… kalki. Dziś projekty wykonuje się przy pomocy specjalnych programów komputerowych, a blachę wycinają lasery i woda pod dużym ciśnieniem, zamiast szkodliwego dla pracujących gazu.

Autorka: Grażyna Knitter
Wokół tych tematów prelegent drugiego wykładu Akademii Stoczni w Gdańsku, dr hab. inż. Marek Dzida, prof. nadzw. Politechniki Gdańskiej zbudował swój wykład Stocznia w Gdańsku. Budowa statków, urządzenia technologiczne w stoczni (pochylnia, żuraw, suwnica). Swój niezwykle interesujący wykład rozpoczął od definicji „statku”, pojęcia tylko pozornie łatwego czy oczywistego.
Profesor wspominał, że kiedy on zaczynał studia, nie było jeszcze kalkulatorów, a statki przecież budowano. Nowoczesne technologie, owszem, wpłynęły znacząco na sposób i czas powstawania statków/okrętów, wciąż jednak ich projektowanie wymaga doskonałej znajomości praw fizyki oraz precyzji na każdym etapie prac: od planowania aż po wodowanie.
Uczestnicy i uczestniczki spotkania dowiedzieli się, m.in., jak istotne jest łączenie sekcji (części) budowanego statku. Osoby spawające muszą zdać specjalne egzaminy certyfikujące ich pracę, blacha pochodzi ze źródeł atestowanych, a cały statek jest kwalifikowany do użytku przez wyspecjalizowane firmy certyfikujące. Na każdym etapie liczy się planowanie, staranność oraz wysoka jakość. Nie bez znaczenia pozostaje także ekonomia – prof. Marek Dzida porównywał ilość zużytego paliwa statków o mniejszej i większej liczbie cylindrów, także odpowiednio – tonażu silników.

Statki powinno budować się lekkie, bo dzięki temu armator może w nich przewozić więcej towaru. Źle zaplanowany, rozłożony ciężar pływającej jednostki zagraża jej bezpieczeństwu.

Bogato ilustrowany fragment wykładu o pochylniach i dokach, w których odbywają się ostatnie etapy budowy statków/okrętów był historycznym przeglądem technik przygotowywania statków do opuszczenia stoczni, jak i do samego wodowania.

Aktualne technologie pozwalają budować statek na „plaży”. To, gdzie i jakie jednostki powstają, zależy w dużej mierze od możliwości stoczni, czyli miejsca w którym statek ostatecznie staje się ciałem zanurzonym w cieczy, by sparafrazować definicję Archimedesa z Syrakuz, greckiego filozofa, przyrodnika i matematyka.

Projekt Metropolitanka
Metropolitanka to projekt herstoryczny (z ang. “her story” – „jej historia”, w przeciwieństwie do “his story” – „jego historia”), który opowiada o roli kobiet w historii, często pomijanej w akademickich, szkolnych oraz codziennych rozmowach. Herstory, czyli historie opowiadane z perspektywy kobiet, mają pełniej odmalować dzieje Pomorza.

Organizator

Projekt Metropolitanka Miasto Gdańsk

© 2023 Metropolitanka
All Rights Reserved. | Deklaracja dostępności